Na jednej szali mamy życie i zdrowie ludzi – na drugiej zyski korporacji. To nie jest tak, że są one na tym samym poziomie i nie może tak być. Lewica jednoznacznie opowiada się po stronie życia i zdrowia ludzi. Zyski korporacji nie są najważniejsze i jeżeli ktoś mi chce powiedzieć, że to jest komunizm, to odsyłam do zajęć z historii doktryn politycznych. Mówimy o normalnym instrumencie prawnym, który jest stosowany przez takie kapitalistyczne państwo jak Kanada, która stosuje zasadę przymusowej licencji. W Stanach Zjednoczonych, kiedy wybuchło zagrożenie wąglikiem, to jedna z potęg farmaceutycznych firma Bayer, została zmuszona do obniżenia cen leków, grożąc zastosowaniem mechanizmu przymusowej licencji. Cóż to jest? Przymusowa – to groźnie brzmi. Przymusowa licencja oznacza likwidację przywileju, który w latach 90-tych XX wieku został przyznany firmom farmaceutycznym, w sposób haniebny, na gruncie światowej epidemii AIDS, a która oznacza, że licencja na dany lek trwa 20 lat. Zatem dopiero po dwóch dekadach można wyprodukować leki generyczne, bez płacenia za licencję, która polega wyłącznie na zabezpieczeniu sobie zysków. Umowa TRIPS w ramach Światowej Organizacji Handlu pozwala na to, że w przypadku zagrożenia epidemiologicznego lub pandemicznego, że w przypadku chorób, które rozprzestrzeniają się w sposób błyskawiczny – malaria, gruźlica, koronawirus oraz wirus HIV – można spowodować, że licencja zostanie przekazana innym firmom, które będą produkować leki na te choroby. W świetle prawa międzynarodowego jest to całkowicie legalne, jak i polskich przepisów: ustawa Prawo własności przemysłowej Art.82. Można to zrobić i trzeba to zrobić, ten wirus i ta pandemia zostanie z nami na lata. Nawet jeżeli uruchomienie linii produkcyjnych w Polsce potrwa, to i tak należy to zrobić, po to, aby uniezależnić się od łańcucha dostaw trzech gigantów światowych, którzy będą dyktować ceny oraz terminy wysyłania szczepionek.
Anna-Maria Żukowska, posłanka